Bardzo trudno jest nam spotkać Boga w naszym życiu. Dlaczego? Bo myślimy, że jesteśmy "w porządku", że w porządku jest nasze zachowanie, że wszystko, co robimy i o czym myślimy "jest w porządku".

         Co z tego wynika? Wbijamy sobie w ten sposób do głowy, świadomie lub podświadomie, że nie potrzebujemy ani nawrócenia, ani Boga Zbawiciela. Porównywanie się z innymi tylko nas umacnia w trwaniu w tej naszej "porządności".

         «Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich. Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie.»

         Kiedy we mnie będzie mniej mojego "ja", wtedy zrobi się więcej miejsca na Boga i bliźniego. Czy potrafię się opamiętać?